مقدمه: یکی از راهکارهای موثر برای کمک به افزایش توان یادگیری فراگیر در محیط‌های یادگیری، فن داربست سازی است. داربست سازی را می‌توان به عنوان پشتیبانی معلمان، همسالان یا سایر منابع از فراگیر در انجام فعالیت‌هایی که به تنهایی قادر به انجام آن نیست، تعریف نمود. متخصصان آموزشی موکدا خواستار کاربرد فن داربست سازی برای کمک به فراگیران در یادگیری موضوعات انتزاعی و پیچیده‌اند.

هدف: بررسی  داربست سازی برای کمک به فراگیران به منظور جبران کاستی‌های مرتبط با فقدان مهارت‌های لازم برای یادگیری است. در این مقاله، پس از مروری بر ادبیات مرتبط، طراحی داربست در محیط‌های یادگیری الکترونیکی بررسی شده است.

روش کار: روش پژوهش حاضر مروری است که در تدوین آن از جستجوهای اینترنتی با استفاده از موتورهای جستجوگر و در پایگاه داده‌های معتبر ازجمله Science Direct، Ebsco، Emerald، Sage که در بازه زمانی سالهای 2000 تا 2014 استفاده شده است.

یافته‌ها: داربست‌های فناورانه قادرند، حمایت‌های رویه‌ایی و فراشناختی را برای فعالیت‌های روزمره کلاسی فراهم نموده و بنابراین جریان یادگیری کلاسی را مورد پشتیبانی قرار دهند. با ورود فناوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی در حوزه آموزش، محیط‌های یادگیری جدیدی همچون محیط‌های یادگیری الکترونیکی، به منظور پرورش یادگیری موضوعات چالش‌انگیز یا پیچیده‌ایی مانند علوم و ریاضیات مورد استفاده وسیعی قرار می‌گیرند.

نتیجه‌گیری: در محیط‌های یادگیری الکترونیکی در کنار عامل مهم طراحی آموزشی اثربخش، پشتیبانی از فراگیران با استفاده از فرایند داربست سازی ضروری است. اگرچه توافق کلی در خصوص نیاز به داربست سازی در محیط‌های یادگیری بویژه در محیط‌های الکترونیکی وجود دارد،  اما درباره نوع داربست‌ها و اصول طراحی آنها  که در حمایت از روند یادگیری فراگیران در چنین محیط‌هایی مثمر ثمر است، اشاره کمتری شده است.